Od kiedy pamiętam chciałam być wzorowym rodzicem. Takim co nie krzyczy bez powodu, nie obraża się na dziecko, nie mówi "nie bo nie". Przez lata wyciągałam wnioski z metod wychowawczych rodziców, czytałam i rozmawiałam na temat rodzicielstwa, a podczas studiów podjęłam pracę opiekunki do dziecka. Wszystko po to, żeby mieć dobry start przy zakładaniu własnej rodziny. Czułam, że sprytnie to rozegrałam i teraz już żaden maluch mi nie podskoczy. Miałam nawet swój plan na macierzyństwo i kilka asów wychowawczych w rękawie! A później ... pojawiły się prawdziwe dzieci. Tak, to był szok, na który ani trochę nie byłam przygotowana.
